Beste nonkel Vidde,

​

Ik weet niet waar te beginnen. Er zijn te veel mooie herinneringen aan jou om hier allemaal aan te halen. Dus zal ik het nu maar houden bij de beste herinneringen, momenten die mij een lach of een traan zullen bezorgen wanneer ze in mij opkomen. Zoals vele mensen hier weten was nonkel Vidde mijn peter, een fantastische peter.

​

Als klein ventje moest ik dus mijn nieuwjaarsbrieven aan hem voorlezen, waar hij altijd met een grote glimlach naar keek. Nieuwjaar werd altijd samen met de familie gevierd en we hadden de gewoonte om allemaal samen “De tijdloze” van Studio Brussel te luisteren. Nonkel Vidde kon daar helemaal in opgaan en hij wist altijd welke liedjes nog moesten komen, dat waren leuke momenten. Alleen zal die Tijdloze nooit meer hetzelfde zijn.

 

Wat ik nooit zal vergeten zijn de ongelooflijke vakanties die we samen deden, vol sfeer, iedereen zorgde voor iedereen en zoals gewoonlijk bij nonkel Vidde was alles PERFECT. Perfectie was zowat het sleutelwoord voor alles wat hij deed. Alles was supergoed, het beste van het beste, en daar konden we soms weleens mee lachen. Maar vanaf nu zullen al die dingen die hij zo super vond, mij doen denken aan de beste peter,die ik mij ooit had kunnen wensen.

 

De laatste keer dat wij elkaar zagen was bij nonkel Vidde thuis. Die laatste keer zei hij dat hij me een bezoekje ging brengen op mijn kot in Leuven, om dan samen iets te gaan drinken. Dat is er jammer genoeg niet meer van gekomen… Ik had al een Duveltje klaargezet, omdat ik weet dat dat zijn lievelingsbier was.

 

Alleen zal zo’n Duveltje nooit meer hetzelfde smaken.