Liefste pa, padre, Vidde, …

 

We zeggen het allemaal, maar er is maar 1 aanspreektitel die voor ons écht bij u past: Vake.

 

Liefste Vake,

 

Kijk maar eens heel goed rond. Kijk gewoon eens heel goed rond. Alle mensen hier zijn uit liefde, warmte en verbondenheid met u gekomen. En die liefde en verbondenheid hebt gij zelf gecreëerd. Uniek noem ik dat.

 

Het is

• Uniek om te zien hoeveel mensen in het ziekenhuis aanwezig waren om afscheid te nemen. Een bomvolle, bloeiende en kersverse familie die u allen even graag hebben: zowel langs moeke’s kant, als langs die van u, vake.

• Uniek om te zien wat uw vriendengroep allemaal voor u doet… Zowel voor vandaag, als de plannen in de toekomst

• Uniek om te zien wát voor een vriendengroep gij eigenlijk hebt. Ik ken niet veel mensen die kunnen zeggen dat ze hun beste vriend 30 jaar, laat staan 40 jaar kennen. En gij hebt er zo’n tientallen. Leuke feestjes, eens gaan skiën, … Het kon allemaal!

 

Maar vake, gij zijt ook uniek! Om al die kleine dingen: het fietsen met Anthe naar de bakker, het spelen met ons in de speeltuin, het springen met Arne op de trampoline, het stoppen bij de geitjes tijdens een fiets - of wandeltocht, de klusjes in huis en tuin, … Ja, ik kan zo blijven doorgaan over al die kleine dingen, die u O zo groot maakten. Dit was niet het enige wat u groot of uniek maakte, vake.

 

Iets wat u zeker typeert, is uw bewondering voor alles.

 

Zo ging gij vaak met ons Anthe wandelen en babbelden jullie heel de rit lang over de prachtige lucht. In de sneeuw, in de lente, tijdens een hittegolf, … jullie gingen gewoon wandelen. En elke keer kwam ons Anthe thuis en zei ze: “We hebben naar de lucht gekeken. Kijk eens hoe mooi!”

Ook in Cyprus… Opeens was meneer weg. Moeke, Arne, Anthe en ik hebben toen ALLES ALLES afgezocht. Nergens waart gij te bespeuren. Een uur later kwam gij ineens binnen: “Ik was even naar de huizen gaan kijken, daar op den hoek staat er een schoon ze!”, zei gij dan.

Films, muziek, architectuur, de lucht, de natuur, de nieuwe elektronica, … het verwondert u allemaal en ge bleef dat ook zeggen. Ge gaf ons ook die verwondering. Ge gaf uw verwondering door.

 

Niet alleen uw verwondering typeert u, ook uw kennis over alles.

 

Ge zijt ne slimme gast, vake. Gewoon de manier waarop gij leeft: beredeneerd, met vooruitzicht en met uw gedachten bij anderen, bij ons, …

Zo herinner ik mij nog onze fietstochten. Elke keer opnieuw reden wij langs de Schelde en dan zei gij:

“Arneke en Mirteke, dit is de Schelde. De Schelde is een stroom. Een stroom is een rivier die uitmondt in de zee. Er zijn drie stromen in België: De Ijzer, de Schelde en de Maes.”

Elke keer opnieuw moesten wij dat zinnetje aanhoren. Toen ik mijn leerkracht Aardrijkskunde opeens vroeg ‘Wat is een stroom’, stak ik mijn hand op en zei: “Wel mevrouw, de Schelde is een stroom. Een stroom is een rivier…”

Ge bleef uw kennis verkondigen, ge gaf ons ook die kennis, ge gaf uw kennis door.

 

Niet alleen uw verwondering en uw kennis typeert u, ook uw genen:

 

• Uw typische Declercq-neus

• Uw rosse-Knudde schijn in uw baard

• Uw rimpeltje tussen uw wenkbrauwen wanneer ge lacht

• Uw rimpeltje hier aan uw oor

Daaraan herkennen wij u. Ge gaf ons die genen. Ge gaf uw genen door.

 

Ik beloof u 1 ding, vake, wij gaan die verwondering, die kennis en die genen heel ons leven koesteren en doorgeven als dat kan. Wij, uw drie parels.

 

​

Liefste Vake,

 

Kijk nog eens 1 keer heel goed rond. Naar de mensen die hier uit liefde, warmte en verbondenheid met u gekomen zijn.

 

Maar mensen kijk toch ook eens heel eventjes heel goed naar zijn drie kinderen, want Arne, Anthe en Mirte zijn niet meer wie ze hiervoor waren. Kijk naar ons en zie David. Ontdek de verwondering, de kennis, de genen, alles wat vake maar kon zijn. Ontdek en zie dat hij leeft in ons.

 

Dikke zoen,

uw drie parels