Woord Nico Van den Bossche

David,

Veel heb je ons gegeven,
veel heb je voor ons betekend,
plotseling uit ons leven gedreven blijf je in onze harten leven.

Woorden zullen ons tekort schieten om je te tonen hoeveel je voor ons nog steeds betekent,

voor onze basketfamilie. 
We zullen je eren als de persoon die je bent.

Een zorgzame optimist.

Wanneer we het moeilijk hadden, een zware wedstrijd, bood je ons de juiste woorden aan om onze moed terug te vinden.
Ons een lichtpuntje aanwijzen waar we het niet meer zagen zitten

en

iedereen er even op wijzen dat het allemaal zo erg niet was, dat alles goed komt.

Een helpende hand.

Jaren heb je jezelf ingezet zodat wij, spelers en coaches, konden schitteren op ons geliefde basketbalplein.

Van helpen achter de toog, vervoer voor wedstrijden tot mee achter de tafel zitten.
Alles heb je gedaan.
Zaken waarvoor we je nooit voldoende voor hebben kunnen bedanken.

Een warme vriend.

Altijd klaar voor een leuke babbel met alle ouders en medewerkers binnen en buiten ‘den basket’. Nieuwe mensen met open armen ontvangen en zich onmiddellijk welkom laten voelen, dat was eveneens één van jou vele talenten.

Een trouwe supporter.

Gekenmerkt door jouw onvoorwaardelijke steun, in goede en slechte tijden.

Zoals het een echte supporter behoort.
Met hart en ziel voor ‘jouw ploeg’,
want dat zullen we altijd zijn: “jouw ploeg”

om die naar de overwinning te roepen.

Maar boven al...

een trotse ouder.

Een papa die met fierheid naar zijn zoon kwam kijken. Met een fonkel in zijn ogen wanneer je zag dat hij het goed deed en gelukkig was, want dat was voor jou op het einde van de dag het aller belangrijkste.

Kortom we zullen jou allemaal enorm missen.

Maar we weten ook dat je er elke wedstrijd bij zal zijn.
bij “jouw ploeg”.